طبق پژوهشی، تاجران آفریقای جنوبی هزاران جانور وحشی در خطر انقراض و نابودی را زیر پوشش صادرات قانونی به صورت غیرقانونی به چین می‌برند.

طبق یافته‌های این پژوهش، قاچاقچیان میمون‌ها را در طبیعت صید می‌کنند و همراه با یوزپلنگ، ببر، کرگدن، شیر و گربه وحشی به سیرک‌ها، شهربازی‌ها، آزمایشگاه‌ها، باغ وحش‌ها و «بوستان‌های مخصوص وحش‌گشت» می‌فروشند.

طبق این گزارش، از سال ۲۰۱۶ تا پارسال بر اساس برآوردی بسیار محافظه‌کارانه دست کم ۵۰۳۵ جانور وحشی زنده به چین صادر شده است که شامپانزه‌ها و «تعداد بسیار زیادی» زرافه که در چین هم مصرف خوراکی دارد، از جمله آن‌ها بوده‌اند. 

طبق یافته‌های این محققان، برخی از این تاجران با مافیای سازمان‌یافته بین‌الملی ارتباط دارند و در این فرایند از مجوزهای جعلی استفاده می‌کنند، اما تاکنون حتی یک نفر از این خلافکاران در دادگاه محکوم نشده است.

طبق این گزارش، حیوانات آفریقای جنوبی پس از ورود به چین که در آن هیچ‌گونه قانونی برای حفاظت از جانوران اسیرشده وجود ندارد، ناپدید می‌شوند یا قابل ردگیری نیستند یعنی این حیوانات را می‌فروشند یا از بین می‌برند. 

جنبه بدتر ماجرا این است که در این تجارت رو به گسترش «حیوانات وحشی را فقط به چشم کالایی مصرفی می‌بینند» و همین خطر «شیوع انبوه بیماری‌های کووید مانند را در پی دارد.»

در آفریقای جنوبی گروه‌های «تجارت حیوانات را ممنوع کنید» (بَت) و بنیاد خیریه امس که وضعیت صادرات حیوانات وحشی را در فاصله سال‌های ۲۰۱۶ تا ۲۰۱۹ بررسی کرده‌اند، بر این افسانه خط بطلان کشیده‌اند که تجارت قانونی تجارت غیرقانونی را کنار زده است و در تجارت قانونی با حیوانات خوب رفتار می‌کنند.  

طبق این گزارش، «تجارت قانونی و غیرقانونی چنان در هم تنیده است که عملاً تفکیک‌ناپذیرند. تحقیقات نشان می‌دهد تجارت حیوانات وحشی زنده آفریقای جنوبی و چین دستخوش بی‌قانونی‌هایی است که قاچاقچیان از آن‌ها سوء استفاده می‌کنند. دستگاه صدور مجوز، اجرا و نظارت جهانی دارای گریزگاه‌هایی است.»

باغ وحش‌ها و همچنین دلال‌ها و شرکت‌های عمده‌فروشی در پس پرده قاچاق حیوانات صیدشده در طبیعت قرار دارند و مقصدهایی اغلب کاملاً ساختگی برای معامله‌شان درست می‌کنند، اکثر مجوزها خلاف قانون است و اکثراً راستی‌آزمایی نشده‌اند. به عبارت دیگر، قسمت اعظم صادرات حیوانات وحشی در بازه ۲۰۱۶ تا ۲۰۱۹ احتمالاً غیرقانونی بوده است.

مقررات «در کمال تأسف ناکارآمد است و در باورمندان به موجه و پایدار بودن تجارت بین‌المللی حیوانات وحشی امنیت خاطر کاذبی ایجاد می‌کند» حال آن که «چنین امنیت خاطری کاملاً نابه‌جاست و به هیچ وجه به حفاظت از محیط زیست کمک نمی‌کند. در نتیجه تجارت قانونی یکی از بزرگترین عواملی است که در حال حاضر به حفاظت از محیط زیست لطمه می‌زند.»

این دو گروه با بازدید از مقصدهای ادعایی، ارزیابی مجوزها و تحلیل داده‌های پیمان تجارت بین‌الملی گونه‌های در خطر، دامنه تجارت آفریقای جنوبی و پکن را بررسی کرده‌اند.

در این بررسی آمده است که «طبق تحقیقی که در مورد شهربازی‌ها و باغ وحش‌ها انجام داده‌ایم، تقریباً همه پستانداران تعلیم‌دیده در اسارت به دنیا نیامده‌اند بلکه در طبیعت شکار شده‌اند و به صورت غیرقانونی به خارج از آفریقا و اندونزی صادر شده‌اند.» این بررسی هم‌چنین نشان می‌دهد که پرورش‌دهندگان پستانداران عجیب و غریب آفریقای جنوبی، سالانه صدها میمون کوچک‌اندام دم‌بلند (مارموست) را به آزمایشگاه‌ها یا دامپروری‌های چین صادر می‌کنند.

به گفته این گروه‌ها در تجارت شامپانزه مقررات متعددی را زیر پا می‌گذارند بی آن که پیگردی وجود داشته باشد.

بیش از ۱۰۰ زرافه از آفریقای جنوبی به باغ وحشی در چین صادر شده است که بیشترین تعداد حیوان دورگه را در جهان دارد «که از لحاظ پایداری زیست محیطی ارزشی ندارند.»

در عین حال طبق این گزارش، سامانه جهانی صدور جوازنامه صادرات طوری است که به تقلب‌های گسترده میدان می‌دهد و تاجران، نمایندگی‌ها و صادر‌کنندگان به طور گسترده از اظهارنامه‌های جعلی استفاده می‌کنند و «همین که جانوری از آفریقای جنوبی خارج شود دیگر غیرممکن است بتوان مقصد آن را شناسایی کرد.»

به گفته دولت آفریقای جنوبی، این کشور از لحاظ تعدد گونه‌‌های بومی پستانداران، پرندگان، خزندگان و دوزیستان، پنجمین کشور غنی در قاره آفریقا و بیست و چهارمین در جهان است. دولت آفریقای جنوبی می‌گوید برای فروش شاخ کرگدن مقررات سختگیرانه‌ای وجود دارد و حتماً باید مستندسازی شود.

آفریقای جنوبی تنها کشوری نیست که به آسیا حیوان وحشی می‌فروشد. به گفته انجمن بین‌المللی دلرحمی (هیومین سوسایتی اینترنشنال) زیمبابوه از سال ۲۰۰۲ مجموعاً ۱۰۸ توله‌فیل به چین صادر کرده است.

زیمبابوه پیش‌تر گفته است که در این کشور فیل بیش از حد وفور است و باید اجازه داشته باشد از فیل‌های مازاد استفاده کند.

تقاضا برای فراورده‌های تهیه شده از تمام انواع حیوانات وحشی در چین هم‌چنان زیاد است و طبق تحقیقات سال ۲۰۱۸ در فروشگاه‌ها آشکارا «شراب (خون) ببر» می‌فروشند. نویسندگان این گزارش خاطرنشان کرده‌اند که پرورش حیوانات وحشی سبب شده است که مصرف گوشت حیواناتی مانند ببر مشروعیت یابد، و در نهایت حیات وحش به خطر افتاده است. طبق آمار صندوق جهانی طبیعت، در جهان شمار ببرهای در اسارت از ببرهای وحشی بیشتر است.

به گفته نویسندگان این گزارش، عکس‌هایی که از مراکز واردات چین گرفته‌اند، نشان‌ می‌دهد که محیط‌های بسته و خفه‌ای دارند و «این بیانگر نقض مقررات رفاه جانوران و طمع آشکار است.» از طرف دیگر، تجارت حیوانات وحشی به شیوع بیماری‌های کووید مانند میدان می‌دهد. 

در این گزارش نویسندگان خواهان «ایجاد تغییرات اساسی» به منظور جلوگیری از بهره‌کشی بیشتر از حیات وحش و پیش‌گیری از کروناهای بعدی شده‌اند و هشدار داده‌اند: «اگر می‌خواهیم از ایجاد اختلال بیشتر در کره زمین و شیوع افسارگسیخته ویروس‌های کووید مانند جلوگیری کنیم، نباید به کمتر از تغییر در الگوی زیست جهانی بسنده کنیم.»

ممنوعیت فعالیت بازارهای فروش حیوانات زنده، پرورش حیوانات وحشی در اسارت، بد جلوه دادن تجارت و مصرف حیوانات وحشی، از جمله این تغییرات است.

طبق این گزارش، قطعاً در مورد این که تجارت قانونی، تجارت غیرقانونی را کنار زده است، هیچ‌گونه شواهد آشکاری وجود ندارد، بلکه وجود تجارت قانونی سبب شده است... قبح مصرف محصولات حیات وحش بریزد و تقاضا برای مصرف و کاربری تجاری جانوران دارای خاستگاه حیات وحش اوج بگیرد.» در این گزارش با ایجاد بازارهای قانون‌مند مخالفت کرده‌اند و آن را پوششی برای سودجویی‌های شخصی خوانده‌اند.

در این گزارش آمده است: «جانورانی که محکوم به زندگی در اسارتند، به قدری از رفاه محرومند که اگر به حمایت از این دم و دستگاه ادامه دهیم، حتی بشریت را هم نابود خواهیم کرد.»

همین گروه دو سال پیش هم گزارشی تهیه کرده بود و در آن نتیجه گرفته بود باید مانع تجارت رو به رشد استخوان شیر در آفریقای جنوبی شوند و از نگهداری و پرورش شیر و ببر جلوگیری کنند.

ایندیپندنت برای سختگیرانه‌تر شدن مقررات تجارت حیوانات وحشی در جهان پویشی به راه انداخته است.